Datos del documento
- Original, título
- Myricae (“Allora”)
- Original, fechas
- Edición de base: 4ª ed.: 1897.
- Fechas
- 1920-1930 ca. [traducción]
- Edicion
- 1º ms.
- ISBD
- Entóncenes / Giovanni Pascoli.
- Verificada
- ✔️
- Descripción del contenido
-
- Texto: inc. «Entoncies fuy yeu bien dechosu!», expl. «fuy miánicas nese momentu!».
- Texto (parte): inc. «Entoncies fuy yeu bien dechosu!», expl. «fuy miánicas nese momentu!».
- Ejemplares
-
- Los textos traducidos del italiano al asturiano del Padre Galo se conservan manuscritos en el Proyectu Fernán-Coronas de la Fundación Valdés-Salas.
- Observaciones
Se ha reproducido, junto con el originales enfrentado, en Acosta Corte (2023), donde se indica que el Padre Galo se basó en la antología de Luigi Ricci, Le cento migliori poesie liriche della lingua italiana (Venecia: Instituto Veneto di Arti Grafiche, 1907). Se siguen los textos reproducidos por Acosta Corte (2023), que, a propósito de esta traducción dice: “El Padre Galo per un llau prescinde de l’alliteración, de les simetríes (v.7: non pui, mio pensiero, non puoi) y de repeticiones entrepolaes (v. 12: sì prima, sì dopo) y per otru caltién los encabalgamientos tan carauterísticos d’esta composición (estrofes II, III y IV), xuega con anáfores y recurre nos dos últi-mos versos al tonu esclamativu del orixinal, per aciu del usu d’interxeiciones. Asina y too, nun podemos dicir que’l Padre Galo se ciña a recrear el campu se-mánticu temporal o que faiga un sacrificiu formal en favor del conteníu narrativu de señardá y vita brevis qu’alienda’l poema, sentíu esti postreru nel que realiza un trabayu ponderatible”.
Traductores
Autor
Pascoli, Giovanni 1855 - 1912
Bibliografía
Ediciones modernas
-
Acosta Corte, Margarita, “Les traducciones del italianu del Padre Galo: un averamientu al traductor, al poeta y al home”, Lletres Asturianes, 128 (2023), págs. 97-127.
-
Fernández, Galo Antonio, Poesía asturiana y traducciones, Ed. de A. García, Oviedo, Trabe, 1993.
Textos
Allora…in un tempo assi lunge
felice fui molto; non ora:
ma quanta dolzezza mi giunge
De tanta dolzezza d’allora!
Quell’anno! per anni che poi
fuggirono, che fuggiranno,
non puoi, mio pensiero, non puoi,
portare con te, che que’ll anno.
Un giorno fu quello, ch’è senza
compagno, che senza ritorno;
la vita fu vana parvenza
Sì prima sì dopo quel giorno.
Un punto!...Così passeggero,
che in vero passò non raggiunto,
ma bello così, che molto ero
Felice, felice quel punto!
Entoncies fuy yeu bien dechosu!
Ta güey la mi decha bien llonxe53;
peru inda deixóu gran duzura
La grande duzura d’ entoncies.
Despuéis d’ aquel anu bien dellus
pasaran ya siguen pasando;
ya tú, mieu pensare, cuntigu
namás quiés llevar aquel anu.
Aquel foy un día que nunca
llogróu compañeiru na vida:
la vida foy lluella sulombra
cumu antes, después daquel día.
Fuxíu el momentu, tan cúrtiu
qu’apenas cheguey a coyélu;
peru, ay! bien dechosu, dechosu
fuy miánicas nese momentu!